Koreni Velikog rata i nacizma

Iz recenzije knjge „Koreni Velikog rata i nacizma“ izdvajamo:

„Vuković posle uvida u impresivnu literaturu, objašnjava genezu dva najtragičnija događaja u novijoj istoriji – Prvi („Veliki) i Drugi svetski rat – ukazujući kakvu su ulogu u tome imala ista idejna kretanja o germanskoj izuzetnosti, rasistička ideologija i neskriveno nastojanje da se svi koji ne pripadaju arijevcima unište ili pretvore u robovsku radnu snagu. Vuković piše kako je ta, u biti genocidna ideologija, našla primenu prvo u Africi, a zatim se prenela na Stari kontinent i ukazuje da njene žrtve nisu bili samo Jevreji (koji su tokom Holokausta bili žrtve bukvalnog istrebljenja) nego i stanovništvo Afrike, Sloveni i Romi.

[…]

Posebna vrednost knjige je detaljna analiza pokušaja (ne samo autora na nemačkom govornom području, nego i onih iz razvijenog Zapada) da izvrše reviziju geneze oba svetska rata i aboliraju od odgovornosti ne samo civilne i vojne vrhuške Rajha, nego i intelektualne elite Nemačke i Austrije koje su bile pouzdan oslonac za širenje ideja pangermanizma, o životnom prostoru i rasnoj čistoti, i doprinele masovnoj podršci koju su one uživale u narodu“.

Ignjatović Đorđe

„Srbija je napadnuta 28. Jula 1914. godine od strane Austrougarske imperije uz podršku Nemačkog Rajha [Deutsches Reich], što predstavlja kapislu koja je pokrenula do tada najveći pokolj u svetskoj istoriji. Opštepoznato je da je rat bio nametnut Srbiji, koja je tokom Prvog svetskog rata, prema broju stanovnika, postradala više od svih država zahvaćeniim ratnim požarom. U vojnim operacijama i posledicama izgubila je 28% stanovništva, 1.247.000 ljudskih života, odnosno 62% muškog stanovništva između 18 i 55 godina. Utvrđeno je da je 53% stanovništva poginulo, a 9% nastavilo život sa trajnim invaliditetom“.