Kreće se lađa francuska

Kreće se lađa francuska je priča o francuskoj lađi i srpskoj deci, koji su se sastali i rastali na ostrvu Vido.Virtuozno povezane dve priče jedna koja započinje u Nantu i druga koja svoj početak ima u Rudincu, malom srpskom selu povezuje francuskog mornara Le Tankufa i srpskog regruta preciznije: dete Aleksu.Priča koju su videli i ispričali i Branislav Nušić (1915) i Rastko Petrović (Dan šesti), priča o stradanju srpske dece na putu ka moru, i na moru, s tim što se u njoj postavlja jedno krucijalno pitanje: Ko je kriv? A kako to biva u istoriji, niko nije bio kriv. Kao i kod Nušića, tu je saosećanje, potraga za pravdom kao i kod Petrovića, tu je i goli nagon, neuvijena ogoljenost.Francuska lađa nije samo istorijski roman, već i roman o istoriji i sama istorija. Dokumenta, depeše, izveštaji Radovanović i u najsuvljem materijalu pronalazi tragediju, objašnjenje istorije možda i odgovor na pitanje: Ko je kriv? Autor se ne ograničava samo na istorijske fakte, već se usredsređuje na duše dečje duše, duše oficira, mornara, čak i na dušu rata svakog rata.San o herojstvu mornara Le Tankufa pretvorio se u realnost mučeništva. U ratu nema romantike rat smrdi spoznaja je mornara koji je postao grobar. Pak spoznaja srpskih regruta opet, bolje reći: dece jeste smrt, mučenička, ili animalna. I sve je to izašlo iz jedne kutije bombona koja je plovila francuskom lađom kroz istoriju i stradanje.Francuska lađa je spojnica dva udaljena univerzuma Nanta i Rudinca nantske i rudinske duše, ali i istorijsko vezivno tkivo od Francuske revolucije, preko Velikog rata, do dana današnjeg. Simbol.Fracuska lađa je i istorija razmišljanja Le Tankufova, naročito, njegova ljudska spoznaja, i razmišljanje o istoriji Radovanovićevo koje je iskreno i neusiljeno, pronicljivo.