Na kraju sveta, Ksander

„Na kraju sveta, Ksander Ilije Bakića romaneskno je majstorstvo u kojem se celokupna drama mikrouniverzuma alternativnih svetova oslikava u motivsko-tematskoj i jezičko-stilskoj složenosti „ukroćenog haosa“ teksta.

Poetičkim putokazima između pseudoistorijskog, fantastičnog i avanturističkog romana, izlazeći iz očekivanih žanrovskih granica književne fantastike (čime se ovaj autor još jednom afirmiše kao prozni pisac koji ruši čitalački „horizont očekivanja“), ali i kompleksnošću svih 25 narativnih segmenata knjige koji su nadograđeni zavodljivim slikama visokog poetskog naboja i delikatnim semantičkim bravurama, ovaj roman se poetički nastavlja na Bakićevu prethodnu knjigu priča Četiri reke izviru u raju i ine plovidbe, sa kojom deli snažan značenjski stožer i centralni simbol u kreiranju Priče – a to je PUTOVANJE.

Njegov glavni protagonista – vojskovođa Ksander u svojoj opsesivnoj nameri za osvajanjem i savladavanjem novih svetova, kreće se nepoznatim stazama iskušenja na kojima se suočava sa čudesnim i neistraženim biljnim, životinjskim i ljudskim svetovima i natprirodnim pojavama… Putovanje kao San, ali i kao Surovost Života postaje simbol ukrštaja fantastične književne tradicije sa istorijskom metafikcijom, psihološkog romana sa postmodernim „plutajućim subjektom“, avanturističkog romana sa fantazijom, a bogata naracija obiluje poetizacijom romanesknog žanra, zazivajući i nasleđe lirskog avangardnog romana, sada preoblikovanog u jedan sasvim novi poetički kod, zagonetan i autentičan, na šta je čitalačka publika navikla kada su prozna ostvarenja Ilije Bakića u pitanju.“