NEBOJSA DJURANOVIC-HRONIKA TELA-EVRO GIUNTI

Nebojša Đuranović se predstavlja i svakim urađenim delom dokazuje kao ličnost koja nepokolebljivo veruje u onu stvaralačku postojanost koja se temelji na davno osvojenom i usvojenom pravu umetnika i umetnosti da se ne odriču sopstvenog nasleđa. Đuranović uporno i nepokolebljivo ostaje na braniku klasičnih likovnih vrednosti utemeljenih na idealu lepote kao večnog cilja.
U svojoj potrazi za lepotom, on svesno, gotovo demnostrativno, prkosi apologetama radikalnog postmodernizma i njihovim uverenjima da se umetnost oslobodila svekolikog istorijskog nasleđa. Zbog toga je njegov stvaralački postupak, bez obzira da li obrađuje složene figuralne kompozicije ili prikazuje pojedinačne i katkad i portretski shvećene likove, od samih početaka predstavljao poligon na kojem je neprestano usavršavao neophodna izražajna crtačka i slikarska sredstva.
Nebojša Đuranović je izraziti nostalgičar, slikar koji traga za onim tananim vibracijama ustreptalih osećanja koja se javljaju pred čulnom lepotom mladosti, ali i pred stvaralaštvom velikih majstora, pred neodoljivim čarima njihovih ostvarenja što tvore jezgro vrednosti svekolike svetske umetničke baštine. Ukratko, on se javlja, pokazuje i delom dokazuje kao tradicionalista novog kova, istančanog ukusa i modernog senzibileteta.