Put u rat, Nemačka NATO, Kosovo

Može li biti da je neka zapadna sila u još većoj meri nego SAD težila ratnom ishodu savremene krize na Kosovu i Metohiji? Može li biti da su neki zapadni zvaničnici zagovarali rat protiv Srbije istrajnije i bezobzirnije i od Medlin Olbrajt, Ričarda Holbruka i američkog glavnog prekookeanskog saveznika Tonija Blera? Nemački politikolog i istoričar Matijas Kincel latio se delikatnog zadatka da pokaže da je odgovor na ova pitanja potvrdan i da je reč o njegovoj zemlji i o njenim čelnicima poput Klausa Kinkela, Joške Fišera i Rudolfa Šarpinga.

Prvi prevodna srpski jezik jednog sveobuhvatnog prikaza politike Nemačke prema kosovskom konfliktu otkriva neslućene razmere njene uloge u pripremanju agresije NATO-a na SR Jugoslaviju 1999. godine. Visprena autorova analiza predočava volju za ratom, koja je nepokolebljivo vodila do prvog borbenog angažmana nemačkog vojnika u inostranstvu nakon Drugog svetskog rata. Ne čekajući obelodanjivanje poverljive dokumentacije, Kincel je i u javno dostupnim izvorima našao argumente za krajnje negativan sud o politici svoje zemlje u kontekstu krivice za poslednji ratni sukob u Evropi u XX veku.