Razvoj ljudskih resursa u funkciji strukturalnih promena i novih uslova rada : inovativnost – nezaobilazan činilac razvoja

Studija Razvoj ljudskih resursa u funkciji strukturnih promena i novih uslova rada Inovativnost – nezaobilazan činilac razvoja predstavlja pokušaj kompleksnog sagledavanja jednog od najznačajnijih pitanja savremene privrede i društva. Posebno je značajno nastajanje tehnoloških viškova radne snage na bazi primene nove tehnike i tehnologije. Uključivanje u novu međunarodnu podelu rada sa novim oblicima komparativnih prednosti, moguće je jedino na osnovu ekonomije znanja, odnosno na bazi inovativnih sposobnosti (u informatičkoj revoluciji sama informacija postaje sirovina). Inovativni proces, shvaćen u najširem smislu, najsigurniji je put za povećanje produktivnosti i za smanjenje zaostalosti naše zemlje. U studiji je posebno analiziran odnos prestrukturiranja privrede i privatizacije. „Prvo prestrukturirati pa onda privatizovati,“(da bi se sačuvao ljudski kapital). Studija predstavlja značajan doprinos nauci. Reč je o fundamentalnoj promeni u načinu rada i života i organizaciji ljudskih resursa. U takvim uslovima, ako se uzme u obzir postojeća tehničko – tehnološka (i informatička) revolucija, pristup ljudskim resursima opredeljuje izbor društvenog i ekonomskog razvoja, kao i novi kvalitet društvenih odnosa.