Rečnik slenga

Izbor odrednica u ovom rečniku bio je uslovljen shvatanjem o tome šta spada u sleng. Izostavljeni su terminološki žargonizmi – izrazi kojima se služe samo ljudi određene struke, a da pri tome nisu zvanični ni učeni nazivi. Nisu uvršćeni ni vulgarizmi kojima se na poznat, mada u većini situacija neprixvatljiv način nazivaju pojedini delovi tela i telesne radnje.

Svaka odrednica ili pododrednica, kao i njihovi ekvivalenti u drugim jezicima, praćena je podatkom o značenju koje je jednostavnim standardnim izrazima dato u zagradama. Ekvivalenti su birani tako da se upotrebe ne samo stilski i denotaciono (po onome što u stvarnosti označavaju) nego i da budu najbliži slici, a ponekad i zvuku koji su vezani za izvorni oblik.

Značenja reči u slengu obično su manje precizna od značenja stilski neutralnih ili knjiških reči, a naročito od značenja termina. Na važnosti dobijaju njihova konotacija, asocijativnost, afektivnost i izražavanje ličnog govornikovog stava. Korisnicima ovog rečnika često se nudi više ekvivalenata, pogotovu na srpskom jeziku, kako bi se oni sami opredelili za najbolje rešenje u tekstu koji treba prevesti.