Solvitur scribendo

Knjiga eseja, kritičke proze i priča Mihajla Pantića.

O novom nomadizmu ili novom analfabetizmu, o pisanju iz nezadovoljstva i o pisanju iz nemira, o kreativnom pisanju, o junu 1968. u srpskoj prozi, o Albancima u srpskoj književnosti, o NIN-ovoj nagradi u poslednjoj deceniji.

Dijalozi o pisanju, o vinu i o ljubavi. Priče i lični mitovi o vinu i o Novom Beogradu, kao i jedna nezavršena priča Laze Lazarevića koja napokon biva dovršena u pripovedačkoj radionici Mihajla Pantića. Polazeći od latinske izreke „Solvitur scribendo“ (pisanje rešava), Mihajlo Pantić ispisuje uzbudljivu hroniku svakodnevice i književnosti.