Svedok sudbine

Poslednji zadatak jednog novinara, književnika i književnog kritičara, a pre svega velikog patriote – rasvetljavanje činjenica o istorijskim događajima, koji su bitno uticali na sudbinu Srbije i srpskog naroda sve do kraja 90-tih godina. Kroz autobiografsku priču, autor, kao na filimskom platnu, niže slike Beograda pre i za vreme Drugog svetskog rata – ubistvo u Narodnoj skupštini 1928, atentat na kralja Aleksandra 1934, bombardovanja prestonice… Kroz fragmente svakodnevice tog vremena, dopunjene anegdotama o poznatim i manje poznatim ličnostima, bogato oslikava duh jednog naroda u turbulentnim vremenima.

Svedok sudbine je rukopis koji nažalost nije mogao da bude objavljen tokom nesrećnih 90-tih godina kada je i napisan. Možda zato sada još više predstavlja dragoceno i jedinstveno svedočanstvo uglednog književnika, novinara, scenariste, filmskog kritičara, urednika Drugog programa Radio Beograda i boema, koji je predstavljao kulturnu elitu druge polovine XX veka – Vladimira Bunjca.

Vladimir Bunjac (1928-1999) je poznat po objavljenim knjigama: Česme i fontane Beograda, Dnevnik o Crnjanskom, Kamenovani Crnjanski, Jeretički Ćopić, Poslednja oaza i mnogim drugim knjigama, filmovima i književnim analizama.