Tiha zverka podneva: izabrane pesme i hronike

Poezija Gojka Božovića predstavlja stišani govor o modernom svetu u rasponu između epifanija svakodnevice i ponornih udesa istorije i drugih velikih priča. Božovićeva poezija oličava susret čulnog i intelektualnog, epifanijskog i erudicijskog, strasnog i razumnog, pri čemu se u pesnikovim stihovima ukazuju kako izazovne teme savremenosti, tako i slojeviti vidici u kojima se otvara dijalog sa pesničkom tradicijom i tradicijom mišljenja.

– Mihajlo Pantić

Ako je, po Nortropu Fraju, priča povratni čin simboličke komunikacije, odnosno ritual, onda ova Božovićeva pesnička priča ima za cilj uspostavljanje lirsko-antropološke formule sveta i čoveka. Jer žal za izgubljenom moći da se „glas vrati na zemlju, zemlja pomeša sa glasom“, može ispoljiti samo onaj pesnički senzibilitet koji i poeziju vidi kao elementarnu osnovu sveta, pa samim tim i kao potencijalnu snagu njegovog obnavljanja.

– Đorđe Despić