Porušeni ideali 

Porušeni ideali (1899) je poslednji roman srpskog realiste Svetolika Rankovića. U njemu autor predstavlja sliku manastirske sredine. Mladi Ljubomir odlazi u manastir, nakon čega se ubrzo monaši primajući novo ime – Leontije. Izuzetno privržen crkvi i religiji, Leontije se trudi da se prikaže dostojnim svog novog čina i sredine. Međutim, posle nekog vremena on uviđa da nije sve baš onako kako je očekivao. Kao predstavnik srpskog realizma, u romanu koji objavljuje mesec dana pred svoju smrt, Ranković pruža svoj kritički pogled na kaluđerski život i manastir.